1. GİRİŞ

Yapı sektörü, çalışma koşulları gereği dinamik çalışmanın yoğun olduğu, doğa koşulları ile mücadelenin bir hayli fazla olduğu işleri barındırmaktadır. Diğer sektörlerden farklı çalışma şartları sebebiyle içerisinde çalışma hayatı açısından tehdit unsuru olan birçok tehlike bulunmaktadır. Proje boyunca yapılan çalışmalar sırasında çalışanların sağlık ve güvenliği için tehdit oluşturan tehlikelerin başında yapılan işten kaynaklanan tehlikeler yani mesleki tehlikeler gelmektedir.

Yapı sektöründen yapılan faaliyetler ve bu faaliyetler neticesinde yaşanan kaza istatistikleri incelendiğinde çalışanların sağlık ve güvenliğine karşı en büyük tehdidi yüksekte yapılan işlerin oluşturduğu görülmektedir. Yüksekte çalışma Yapı İşlerinde İş Sağlığı ve Güvenliği Yönetmeliği’nde tanımlanmıştır. Bu tanıma göre seviye farkı bulunan ve düşme sonucu yaralanma ihtimalinin oluşabileceği her türlü alanda yapılan çalışma yüksekte çalışma olarak kabul edilmektedir. Kalıp ve demir işleri, dış cephe işleri, merdiven ve basamaklar üzerinde yapılan işler, iskeleler ve cephe platformlarında yapılan işler, çatı imalat ve tadilat işleri, çelik konstrüksiyon işleri, köprü, tünel ve kazı işleri, iş ekipmanlarında yapılan çalışmalar ve daha birçok faaliyet içerisinde yüksekte çalışmayı barındırmaktadır.

Kullanılan ekipmanların temini, kurulumu, montajı ve sökümü sırasında yapılan hatalar ve eksiklikler, çalışma sırasında ekipmanlar üzerinde yapılan değişiklikler, yüksekte yapılan işlerin gözetiminin yapılmaması ya da yetersiz olması, yanlış korunma yöntemlerine başvurulması, çalışmaya uygun ekipmanın bulunmaması, yüksekte çalışma ile ilgili eğitim alınmamış olması gibi nedenlerden dolayı çalışanlar yüksekten düşme riski ile sık sık karşı karşıya kalmaktadır. Yüksekten düşme sonucu yaralanmalar ise genellikle ağır sonuçlu olmakta ya da ölümle sonuçlanmaktadır. Dolayısıyla kontrol tedbirlerinin alınması büyük önem teşkil etmektedir. Aşağıdaki şekilde alınacak kontrol tedbirlerinin hiyerarşisine ait genel hususlar belirtilmiştir.


Şekil 1: Kontrol tedbirlerinin hiyerarşisi

Bu hiyerarşi yüksekte çalışma dikkate alınarak incelendiğinde aşağıdaki hususlar öncelik sırasına göre değerlendirilmelidir:

•  İlk basamak, yüksekte çalışmaktan uygulanabilir olduğu sürece kaçınılması ve yüksekte çalışmaya olan ihtiyacın ortadan kaldırılmasıdır. Yapı tasarım ve planlama aşamalarında bu hususun dikkate alınmasıyla tehlikeye maruziyet en baştan ortadan kaldırılabilir. Prefabrik çatı elemanlarının yerde montajının yapılması, uzatılabilir kolu olan boya ruloları vb. ekipmanların kullanılması, boyama vb. işlerin malzeme/tesisat yerine yerleştirilmeden önce yapılması, yerinde imalattan ziyade prekast beton yapıların tercih edilmesi gibi hususlar tehlikenin ortadan kaldırılmasına örnek verilebilir.
•  Tehlikenin ortadan kaldırılması söz konusu değilse ve çalışmanın yüksekte yapılması zorunluysa, hâlihazırdaki güvenli çalışma yerlerinin seçimi, doğru iş ekipmanlarının kullanımı ve diğer tedbirlerin alınmasıyla güvenli erişim ve çalışma ortamı sağlanarak düşmenin önüne geçilmeli, çalışanlar tehlikeden izole edilmelidir. Güvenli çalışma platformları, korkuluk sistemleri, bariyerler, sabit ve hareketli iskeleler, cephe platformları, yükseltilebilir iş platformları gibi ekipmanlar kullanılarak çalışanların düşmesi önlenmelidir.
•  Tehlikenin ortadan kaldırılamadığı ve çalışanların izole edilemediği durumlarda ise düşme mesafesi ve düşme neticesinde oluşabilecek sonuçların şiddeti uygun ekipmanların kullanımı ile minimize edilmelidir. Çalışanın hareket alanını kısıtlayan sistemler, düşmeyi önleyici sistemler, pozisyon alma (konumlanma) sistemleri, tam vücut emniyet kemerleri, iple erişim sistemleri, düşmeyi durdurma sistemleri kullanılarak düşme riski, düşme mesafesi ve oluşacak muhtemel sonuçların şiddeti asgari düzeye indirilmelidir. Yukarıdaki hususlar dikkate alınarak aşağıdaki sorulara cevap aranmalıdır:

Yüksekte çalışma tehlikesi ortadan kaldırabilir/elimine edilebilir mi?
 

• Çalışma zemin seviyesinden uzun kollu alet ve ekipmanlarla yapılabilir mi?
• Yapılar zemin seviyesinde inşa edilebilir/montajı yapılabilir ve daha sonra yukarı kaldırılabilir mi? Yüksekte çalışma tehlikesi izole edilebilir mi?
•  Kenar koruma kullanılabilir mi? 
• Korkuluklu çalışma platformları ( iskeleler, yükseltilebilir iş platformları vb. ) kullanılabilir mi?
• Düşmenin engellenmesi için çalışanın korumasız kenar veya noktalara yaklaşmasını önleyici sistemler kullanılabilir mi? Muhtemel bir düşmenin mesafesi ve oluşacak etki/sonuç minimize edilebilir mi?
• Bu adım ortadan kaldırma ve izole etme adımları işe yaramıyorsa tercih edilmelidir. Düşmeyi durdurma sistemi kullanılabilir mi?
• Düşmenin etkisini hafifletmek için güvenlik ağları veya düşmeye karşı hava yastıkları kullanılabilir mi?

Şekil 2: Düşmeye karşı hava yastıklarının kullanımı

Düşmenin önlenmesi için yukarıda belirtilen kontrol tedbirlerinin birlikte kullanımı da söz konusudur. Tehlikenin en baştan elimine edilmesinin en etkin kontrol adımı olduğu dikkate alınmalı ve her bir adımda risk altındaki tüm çalışanları koruyan tedbirler (toplu korunma) bireyin sadece kendisini koruyan tedbirlerden (kişisel korunma) önce gelmelidir.

Yüksekte çalışma sırasında kullanılacak ekipmanın seçimi çalışmanın güvenli şekilde sürdürülebilmesi açısından son derece önemlidir. Dikkat edilecek bazı kriterler aşağıda belirtilmiştir.
 

Çalışma koşulları

Eğim, kötü zemin koşulları, engeller ve trafik ekipman seçiminde rol oynayan faktörlerdendir. Örneğin, yükseltilebilir iş platformu stabilitesi ile ilgili bir tehlikenin söz konusu olmaması koşuluyla engellerin olduğu ve zemin koşullarının iyi olmadığı yerlerde istenilen çalışma alanına erişmek için mobil iskele yerine tercih edilebilir.

Giriş ve çıkış noktalarının mesafeleri

Yüksek mesafedeki girişler için merdiven kullanımının uygunluğu çok daha düşüktür.

Düşmenin mesafesi ve sonuçları

Açılma (yerleştirme) mesafesi dikkate alınmadan düşmeyi durdurma sistemlerinin kullanılması neticesinde düşmeye karşı koruma etkisiz olacaktır. Çünkü düşme mesafesi gerekli olan açılma mesafesinden daha az olduğundan durdurma sistemi tamamen çalışmadan çalışan zemine ya da bir alt seviyeye çarpacaktır.

Kullanım sıklığı ve süresi

Uzun süreli ve yüksek sıklıkta yapılan çalışmalar daha yüksek standartlarda düşmeye karşı koruma gerektirmektedir. Örneğin, merdiven kullanımından ziyade bir mobil iskele kullanımı tercih edilebilir. Merdiven ise kısa süreli ve düşük riskli tekrar eden işler için kullanılabilir.

Kurtarma

Düşmeyi durdurma sistemi kullanan asılı halde kalmış bir çalışanın kurtarılmasının zor olduğu durumlarda yükseltilebilir iş platformu vb. diğer iş ekipmanlarının kullanımı tercih edilebilir.

İş ekipmanının kurulumu ve sökümünden kaynaklanan ek riskler

Bir çalışan tarafından kullanılan yükseltilebilir bir iş platformu bir çalışanın güvenli şekilde çalışması için iki veya üç çalışan tarafından kurulumu yapılan bir iskeleden çok daha az risk teşkil edebilir. Risk değerlendirmesi dikkate alınarak yüksekte güvenli çalışmanın sağlanması için en uygun kontrol tedbirlerine başvurulmalıdır. Tehlikenin ortadan kaldırılamadığı ya da çalışanların izole edilemediği durumlarda kullanılabilecek düşmeye karşı koruma sistemlerinden birisi de güvenlik ağlarıdır. Güvenlik ağları genellikle çelik yapı ve köprü inşaatlarında, çatı imalat ve tadilat işleri ile bina inşaatlarında açıkta kalan cephe ve boşluklara kurularak muhtemel bir düşme neticesinde oluşabilecek ölüm ve yaralanmaların önlenmesini sağlar. İnşaat sahasında güvenlik ağı kullanılacaksa özellikle 3 hususa önem verilmelidir. Öncelikle güvenlik ağı temin edilirken bu ağın standardlara uygun olduğundan emin olunmalıdır. Standartta belirtilen nitelikleri taşımayan güvenlik ağlarının kullanılması muhtemel bir düşmede çalışanın ağ tarafından tutulamamasına ve çalışanın zemine veya alt seviyelere düşmesine/çarpmasına neden olabilir.

Güvenlik ağlarında aranması gereken ikinci önemli husus, standardlara uygun olarak temin edilen ağın güvenli kurulum gerekleri dikkate alınarak kurulmasıdır. Nitekim mevzuatımızda güvenlik ağlarının malzeme özellikleri, deneyler ve kurulum şartları bakımından standardlara uygun olması zorunlu tutulmuştur. (Bkz. Yapı İşlerinde İş Sağlığı ve Güvenliği Yönetmeliği, EK-4). Standardlara uygunluk ve güvenli kurulumdan sonra üçüncü önemli hususu ise depolama, bakım ve inceleme

kriterleri oluşturmaktadır. Güvenlik ağları hafif ve çürümeye karşı dayanıklı olmalarına rağmen, uygunsuz kullanımda kolayca hasar görebilir, aşınıp yıpranabilir, yırtılabilir, alevden etkilenebilir ve depolama koşullarına bağlı olarak etkinliğini yitirebilir. Bunların dışında kötü hava koşullarından, UV ışınlarından ve çevresel faktörlerden de etkilenerek dayanım kaybı yaşayabilir. Bu yüzden, güvenlik ağlarının üretici talimatları doğrultusunda yapılan periyodik deneyleri de dâhil olmak üzere yetkili bir kişi tarafından düzenli olarak incelemeye tabi tutulması son derece önemlidir.

Hazırlanan bu rehberde; güvenlik ağlarının tanıtılmasına, ağ tasarımda dikkat edilecek hususların ne olduğuna ve ağın güvenli bir şekilde kurulup sökülebilmesi için hangi kriterlerin göz önüne alınması gerektiğine dair hususlara değinilmiş ve konu ile alakalı işveren, şantiye şefi, iş güvenliği uzmanı ve inşaat sahasında çalışan ilgili diğer kişilere iş sağlığı ve güvenliği açısından yüksekte çalışmanın uygun şekilde yürütülebilmesi için güvenlik ağları ile ilgili genel olarak bilgi verme amacı güdülmüştür. İnşaat sahasında yapılan çalışmalar; yüksekte yapılan işin niteliği, kullanılan iş ekipmanları ve çalışma ortamına bağlı olarak değiştiğinden başvurulacak kontrol önlemleri ve güvenlik ağı ile ilgili uygulamalar da değişebilmektedir. Dolayısıyla sahadaki yetkili kişilerin güvenlik ağının yeterli şekilde kurulmasında ve düşmelerin önlenmesinde çalışma ortamının durumunu dikkate alarak yeni çözümler üretmesi gerekmektedir. Ülkemizde kullanımı yaygın olan güvenlik ağları sistem S ve sistem T’dir. Bu rehberde belirtilen malzeme nitelikleri ile ilgili hususlar tüm güvenlik ağı sistemlerini kapsamakla beraber, güvenlik ağının kurulumu ile olarak genelde yatay olarak kurulan sistem S güvenlik ağlarının üzerinde durulmuştur. Rehber, ulusal standardlarımız dikkate alınarak hazırlanmış ve standardlarımızda yer almayan güvenlik ağları ile ilgili önemli diğer hususlar için ise BS 8411 uygulama esasları rehberi ve çeşitli yabancı kaynaklardan faydalanılmıştır. Bu rehberin hazırlanmasında kullanılan ulusal standardlar ve rehber aşağıda belirtilmiştir.

• TS EN 1263-1 (Güvenlik Ağları- Bölüm 1: Güvenlik kuralları, deney metotları)
• TS EN 1263-2 (Güvenlik Ağları- Bölüm 2: Konumlandırma sınırları için güvenlik kuralları)
• BS 8411 Code of practice for safety nets on construction sites and other works

(İnşaat sahaları ve diğer işlerde kullanılan güvenlik ağları için uygulama esasları)

2. GÜVENLİK AĞLARI

Güvenlik ağları, toplu düşmeyi durdurma sistemleridir. Düşmelere karşı pasif koruma sağlarken çalışanların hareketlerini kısıtlamadan yüksekte çalışmalarına da olanak sağlar. Çalışma alanının altına kurulan güvenlik ağları çalışanların düşme mesafesini azaltır ve düşme sonucu oluşacak etkiyi hafifleterek yaralanma ve ölüm gibi istenmeyen sonuçların önüne geçilmesini sağlar.

Güvenlik ağının avantajlarından bazıları aşağıda belirtilmiştir.

• Sistem düşük teknoloji olduğundan, kullanımı kolaydır. Örneğin; Bozulduğunda sistemin bir bütün olarak durmasına neden olabilecek mekanik elemanlar içermez.
• Sistem kurulduğunda açıkça yerinde durmaktadır. Son derece görseldir. Kusurlar sistemin basit doğasından dolayı kolayca belirlenebilir.
• Güvenlik ağının kullanılması, çalışanların hareketleri diğer bazı sistemlerde olduğu gibi kısıtlanmadığından yapılan işlerin çalışanlar tarafından daha rahat ve hızlı şekilde yapılmasını sağlar. Dolayısıyla zaman ve masraflardan tasarruf edilir.
• Uygun şekilde kurulmuş bir ağ sayesinde çalışanların güvende olma hisleri artar ve çalışanlar sadece işlerine odaklanabilirler.

2.1 TERİMLER

Güvenlik ağı ile ilgili bazı terimler aşağıda belirtilmiştir.
Ağ gözü: Ağ oluşturacak biçimde temel bir geometrik modelde (kareler ve eşkenar dörtgenler şeklinde) düzenlenmiş bir dizi ip.
Deney ağ gözü: Güvenlik ağının içine yerleştirilmiş ve ağın performansı zayıflatılmaksızın yaşlanma sebebiyle oluşan herhangi bir bozulmayı belirlemek için sökülebilen ağ gözü.
Ağ: Ağ gözlerinin birleşimi.
Kenar (sınır) ipi: Bir ağın çevresindeki (kenarlarındaki) her bir ağ gözünden geçen ve güvenlik ağının çevresel boyutlarını belirleyen bir ip.



Şekil 3: Kenar ipi

Bağlama ipi: Kenar ipini uygun bir desteğe güvenli bir şekilde bağlamak için kullanılan ip.
Birleştirme ipi: İki veya daha fazla olan güvenlik ağını bir araya getiren ip.
Destek çatısı (çerçevesi): Ağların bağlandığı ve dinamik hareketlerin oluşması durumunda kinetik enerjinin absorbe edilmesine (sönümlenmesine) katkıda bulunan yapı.
Sınıf: Enerji absorplama kapasitesi ve ağ gözü büyüklüğüne bağlı ağ sınıflandırması.
Ankraj cihazı: Bağlama ipi, karabinaları veya diğer bağlama cihazlarını içerebilen güvenlik ağının yapıya bağlanması için kullanılan bir cihaz ya da sistem.
Yakalama genişliği: Çalışma platformunun kenarından güvenlik ağının dış kenarına olan yatay mesafe.
Sapma (Waisting): Ağ çevresinde desteksiz kısımlarda, ağın kendi ağırlığından veya yüksek gerilmeden dolayı komşu yapıdan ya da olması gerektiği hat hizasından yatay doğrultuda uzaklaşması.
Saçak torbalama (Eaves bagging): Ağ çevresinde desteksiz kısımlarda oluşan doğal sapma şeklini ya da yatay doğrultuda bel vermeyi ortadan kaldıran kurma tekniği.
Alta yuvarlama (Under Rolling): Standard ağın belirli bir boşluğa uyacak şekilde genişliğinin azaltılması ya da bağlama ipi veya bağlama sistemine dayanıklı kenar sağlanması için uygulanan kurma tekniği.

Şekil 4: Alta yuvarlama tekniği

İlk sarkma: Ağın kendi ağırlığından kaynaklanan sarkma miktarı.
Ağ sistemi: Düşmelerin durdurulmasını sağlamak amacıyla bir düzene göre birbirlerine bağlanmış ağ gözleri, kenar ipleri, birleştirme ipleri, bağlama ipleri, ankraj cihazları ve destek çatısının oluşturduğu sistem.

2.2 GÜVENLİK AĞI TASARIM PRENSİPLERİ

Güvenlik ağları gittikçe esnemek ve düşmenin enerjisini absorbe etmek (sönümlemek) için tasarlanır. Böylece düşen çalışanın yaralanma ihtimali de daha az olmaktadır. Düşme yüksekliği ne kadar yüksekse, ağ üzerinde oluşacak etki de o kadar çok olacaktır. Dolayısıyla güvenlik ağında oluşan esnemede o kadar çok olmalıdır. Güvenlik ağı, tasarımdaki azami düşme yüksekliğine kadar düşme etkisinden kaynaklanan enerjinin tamamını absorbe edebilecek şekilde yeterli miktarda esneyebilmelidir. Güvenlik ağının üzerine düşen çalışanın ağ esnediği sırada ağ altındaki bir nesneye ya da zemine vurmaması için ağın altında yeterli miktarda açık mesafenin bulunması son derece önemlidir.

2.3 GÜVENLİK AĞI SİSTEMLERİ

Güvenlik ağları, kare (Q) veya eşkenar dörtgen (D) ağ gözü düzenlerini içermekte olup düğümlü ya da düğümsüz olabilir. Şekil 4’te düğümlü ve düğümsüz ağ gözleri yer almaktadır.



Şekil 5: Düğümlü ve düğümsüz ağ gözleri

Düğümlü bir ağın üzerine yük bindiği zaman, oluşan etkinin yanındaki düğümler sıkılaşır. Oluşan sıkılaşma kalıcıdır ve ağın daha sonraki etkilerden absorbe edebileceği enerji miktarını azaltır. Düğümsüz ağlarda ise böyle bir problem yoktur. Düğümsüz ağ üzerine düşen çalışanın yüz yaralanmasına maruz kalma ihtimali daha düşüktür.

TS EN 1263-1 Standardında güvenlik ağlarının mevcut 4 sistemi yer almaktadır. Bu sistemler Tablo 1’de gösterilmektedir.

Tablo 1: Güvenlik Ağı Sistemleri Güvenlik ağı sistemleri

 

SİSTEM S	Kenar ipi olan (yatay olarak kurulan) güvenlik ağı
SİSTEM T	Yatay kullanım için konsollara (desteklere) bağlanan güvenlik ağı
SİSTEM U	Düşey kullanım için destek yapısına bağlanan güvenlik ağı
SİSTEM V	(Asmaya uygun) bir sehpa tipi desteğe bağlanan kenar ipi olan güvenlik ağı

SİSTEM S Kenar ipi olan (yatay olarak kurulan) güvenlik ağı SİSTEM T Yatay kullanım için konsollara (desteklere) bağlanan güvenlik ağı SİSTEM U Düşey kullanım için destek yapısına bağlanan güvenlik ağı SİSTEM V (Asmaya uygun) bir sehpa tipi desteğe bağlanan kenar ipi olan güvenlik ağı Güvenlik ağı sistemlerine ait örnek şekiller aşağıda gösterilmektedir.


Şekil 6: Güvenlik ağı sistemleri

2.4 GÜVENLİK AĞI SINIFLANDIRMASI

• * TS EN 1263-1 Standardında güvenlik ağları 4 sınıftan oluşmaktadır:

A ve B sınıfları; ağın asgari enerji absorplama kapasitesini yani ne kadar enerji absorbe edebileceğini tanımlar. Bu kapasite kJ cinsinden ifade edilir. Örneğin; Sınıf A 2,3 kJ iken sınıf B 4,4 kJ’dur.

• 1 ve 2 sınıfları ise azami ağ gözü boyutlarını tanımlamaktadır.

Örneğin; Sınıf 1 boyutu için 60 mm iken sınıf 2 boyutu için 100 mm’dir. Aşağıdaki tabloda sınıflandırma gösterilmektedir:

Tablo 2: Güvenlik Ağı Sınıfları
 

SINIF	ENERJİ ABSORPLAMA KAPASİTESİ (kJ)	AĞ GÖZÜ BOYUTU (mm)
A1	2,3	60
A2	2,3	100
B1	4,4	60
B2	4,4	100

 

2.5 AĞ GÖZÜ İPİ

Ağ gözü ipi birbirine çözülmeyecek şekilde örülmüş en az 3 ayrı iplikten yapılmalıdır ve TS EN 1263-1 Standardı madde 7.3’e göre deneye tabi tutulmuş olmalıdır.

2.6 KENAR (SINIR) İPİ

Sınır ipi, sistem S ve V güvenlik ağının çevresindeki her bir ağ gözünden geçen devamlı iptir. Sahip olması gerektiği asgari çekme mukavemeti ipin tipine göre değişmektedir. Örneğin; K tipi ip 30 kN çekme mukavemetine sahip olmalıdır. Kenar ipleri, TS EN 1263-1 Standardı Madde 7.5’e göre deneye tabi tutulmuş olmalıdır.

2.7 BAĞLAMA İPİ

Bağlama ipleri, güvenlik ağını ağ kurulan yapının üzerindeki ankraj noktalarına ve/veya yapı elementlerine bağlar. Sahip olması gerektiği asgari çekme mukavemeti ipin tipine göre değişmektedir. Örneğin; L tipi veya M tipi ipin çekme mukavemeti 30 kN iken R tipi ip için bu değer 15 kN’dur. F tipi ip kullanılıyorsa asgari çekme mukavemeti 20 kN olmalıdır. (İplerle ilgili olarak; iplerin tipleri, asgari çekme mukavemetleri ve kullanıldıkları güvenlik ağ sistemleri için TS EN 1263-1 Madde 4.3’den faydalanılabilir.) Bağlama ipleri, TS EN 1263-1 Standardı Madde 7.5’e göre deneye tabi tutulmuş olmalıdır.

2.8 BİRLEŞTİRME İPİ

Birleştirme ipi, korunması gereken alan için birden fazla güvenlik ağı gerekli olduğunda bu ağları bir araya getirir. Bu ipin asgari çekme mukavemeti 7,5 kN olmalıdır ve TS EN 1263-1 Standardı Madde 7.5’e göre deneye tabi tutulmuş olmalıdır.

2.9 GÜVENLİK AĞI ETİKETİ

• Güvenlik ağları aşağıdaki hususları gösteren bir etikete sahip olmalıdır:
• İmalâtçının veya ithalâtçının adı veya ticarî markası
• TS EN 1263-1 Standardı madde 5’e göre kısa gösterim bilgileri  (Örneğin; Güvenlik ağı EN 1263-1 – S – A 2 – Q 90 – 10 x 20 – M gibi)
• TS EN 1263-1 Standardı madde 6.1.5’e göre verilen deney ağ gözü ve ağın özdeş olduğunu gösteren numara
• Ağın imal edildiği ay ve yıl
• Deney numunesinin asgarî enerji absorpsiyon kapasitesi
• İmalâtçının kodu
• EK- B uygulanacaksa, sadece M seviye inceleme (muayene) için yetkili ve bağımsız kuruluşun onayı

Etiket kalıcı olarak ağa iliştirilmeli ve ağın ömrü boyunca kalıcı olmalıdır.

2.10 KULLANICI TALİMAT KİTABI

Güvenlik ağlarının kullanımı ve uygulanması için, TS EN 1263-1 Madde 9’a göre bir (kılavuz) talimat kitabı, ağın her teslimatı ile birlikte verilmelidir. Bu kullanım talimatı, kullanıcının ana dilinde olmalıdır. Kullanım talimatı en azından aşağıdaki konularla ilgili bilgileri içermelidir:
 

• Gerekli ankraj kuvvetleri
• Azami düşme yüksekliği
• Asgari yakalama genişliği
• Güvenlik ağı bağlantıları
• Güvenlik ağının altındaki asgari açıklık mesafesi
• Depolama
• İnceleme
• Yenileme

Bu talimatlara ek olarak, ağın özel uygulamalarına bağlı olan özel kurulum talimatları da dikkate alınmalıdır. TS EN 1263-1 Standardı Madde 9’da talimat kitabının aşağıdaki bilgileri de içerek şekilde güvenlik ağı ile birlikte teslim edilmesi gerektiği belirtilmiştir:
 

• Ağın kurulumu, kullanımı ve sökümü
• Depolama, bakım ve inceleme
• Deney ağ gözlerinin deneyi için tarihler
• Kullanımdan kaldırma şartları
• İkaz edilmesi gereken tehlikeler (örneğin; Aşırı sıcaklık, kimyasal etkiler)
• TS EN 1263-1 Madde 10’da belirtilen uygunluğun açıklanması.

2.11 SÖKÜLEBİLİR DENEY AĞ GÖZÜ

Güvenlik ağları, UV ışınlar sebebiyle bozulmalara karşı en azından 12 ayda bir deneye tabi tutulmalıdır. Tüm güvenlik ağlarında deney zamanı sökülmek amacıyla gevşek şekilde örülmüş en az 3 adet ağ gözü bulunmalıdır. Her bir deney ağ gözü aynı numaraya sahip olmalı, aynı malzemeden yapılmalı ve iliştirildiği ağ ile aynı üretim yığınında bulunuyor olmalıdır.

12 aydan daha eski olan tüm güvenlik ağlarında, ağın geçen 12 ay içinde deneye tabi tutulduğunu ve üreticinin asgari deney enerji absorpsiyon kapasitesini karşıladığını gösteren mevcut duruma ait bir deney etiketi olmalıdır. Deney etiketleri 12 ay geçerlidir ve ağ kurulurken etiketlerin süresi bitmiş olmamalıdır. Ağ sahibi, ağ deney sonuçlarını muhafaza etmelidir.

2.12 GÜVENLİK AĞLARININ BOYUTLARI

TS EN 1263-2 Standardı alanı sadece 35 m2 üzerinde olan ve ağın en kısa kenarının en az 5 m uzunlukta olduğu sistem S güvenlik ağları ile sistem T, sistem U ve sistem V güvenlik ağlarına uygulanmaktadır. TS EN 1263-2 Standardı kapsamı dikkate alındığında sistem S güvenlik ağları aşağıdaki kriterleri sağlamalıdır:

• 35 m2’den daha büyük alana sahip olmalı,
• En kısa kenarının uzunluğu en az 5 metre olmalı ve
• Azami sabitleme aralığı (ankraj noktaları arası mesafe) 2,5 metre olmalıdır.

Yükün 35 m2’den daha az büyüklükteki bir ağa düşmesi durumunda ise; daha büyük alana sahip ağlara kıyasla küçük ağ alanı sebebiyle daha az bir esneme ve daha kısıtlı bir enerji absorplama söz konusu olacaktır. Ağ alanı 35 m2’den daha az olduğunda, 4.4 kJ enerji sönümleme kapasitesine sahip B sınıfı ağ kullanımı tercih edilebilir.  

2.13 DÜŞME YÜKSEKLİĞİ

Düşme yüksekliği, kişinin çalışma platformundan güvenlik ağı üzerine düştüğü mesafedir. Düşme yüksekliği ne kadar büyükse, düşünce oluşacak etki de o kadar büyüktür.



Şekil 7: Düşme yükseklikleri(Eğim ≤ 20o)

He, Hr, Hi : Düşme yükseklikleri, a: Güvenlik ağı,b : Yakalama genişliği

Düşme yüksekliği, güvenlik ağı mümkün olduğunca uygulanabilir olacak şekilde çalışma platformuna yakın kurularak olabilecek en az mesafede tutulmalıdır. Mümkünse güvenlik ağları çalışma platformunun altından itibaren 2 metre mesafeyi geçmemelidir. TS EN 1263-2 standardında izin verilen azami düşme yüksekliği 6 metredir. ( Bu durum çalışanın ağırlık merkezi dikkate alındığında 7 metrelik bir nominal düşme yüksekliğini teşkil etmektedir.) Şekil 6’da belirtilen He ve Hi düşme yüksekliklerinden her biri 6 metreyi geçmemelidir. Ağın dış kenarından itibaren 2 metrelik mesafe içinde, çalışma platformu ile ağ arasındaki düşme yüksekliği (Hr) 3 metreden fazla olmamalıdır. Bu durumun sebebi; güvenlik ağlarının köşelerde ve kenarlarda fazla esnememesidir. (TS EN 1263-2)


Şekil 8: Düşme yüksekliği, Hr

Çalışma platformunun eğimi 20o ‘den daha fazla ise, Çalışma platformunun kenarı ile güvenlik ağının dış kenarının en düşük noktası arasındaki mesafe 3 metreyi aşmamalıdır.
He : Düşme yüksekliği
b : Yakalama genişliği
c : Güvenlik ağı dış kenarının en alt noktası
t : Çalışma platformunun kenarı ile güvenlik ağının dış kenarının en düşük noktası arasındaki mesafe


Şekil 9: Düşme yüksekliği (Eğim ≥ 20o)

2.14 YAKALAMA GENİŞLİĞİ

Çalışan kişi hareket ettiği sırada bir yere takılırsa, aşağı doğru düşmenin yanı sıra öne/ileri doğru bir düşmeye de maruz kalır. İleri doğru düşmenin mesafesi düşme yüksekliğinden etkilenir. Diğer bir deyişle, düşme ne kadar yüksekse, ileri doğru hareket de o kadar fazladır. Çalışma platformunun kenarında koruma sağlayan güvenlik ağları düşen kişinin ileri doğru hareketini kapsayacak şekilde yeteri kadar geniş olmalıdır. Çalışma platformunun kenarı ile güvenlik ağının dış kenarı arasındaki net genişliği yakalama genişliğini ifade etmektedir. TS EN 1263-2 Standardında belirtilen azami düşme yükseklikleri için asgari yakalama genişlikleri aşağıdaki tabloda (Tablo 3) gösterilmektedir.



Şekil 10: Yakalama genişliği

BS 8411 rehberinde ise ek bir güvenlik faktörü olarak tabloda verilen değerlerin 1,5 metre daha uzatılması tavsiye edilmektedir.

Tablo 3: Yakalama genişlikleri
 

Azami düşme yüksekliği, He (m)	TS EN 1263-2’ye göre asgari yakalama genişliği, b (m)	BS 8411 tarafından tavsiye edilen yakalama genişliği (m)
1	2	3,5
3	2,5	4
6	3	4,5

Şekil 11: Yakalama genişliği (Eğim >20o)

Çalışma platformunun eğimi 20o den fazla ise:
Yakalama genişliği en az 3 metre olmalıdır. 
b : Yakalama genişliği
t : Çalışma platformunun kenarı ile güvenlik ağının dış kenarının en düşük noktası arasındaki mesafe 
 

2.15 BOŞLUK (AÇIKLIK) MESAFESİ

Çalışan düştüğü zaman güvenlik ağının esneyebilmesi (deforme olabilmesi) için ağın altında yeterli açıklık mesafesi olmalıdır. Esneme miktarı düşme yüksekliğine ve ağın genişliğine bağlıdır.
Şekil 12’de sistem S güvenlik ağının üzerine bir nesne bindiğinde oluşan tipik deformasyonlar görülmektedir. Deformasyonlar düşme yüksekliğine bağlıdır ve ağın altında olması gereken asgari açıklık mesafesinin hesaplanması için tablo 4’den faydalanılabilir.


Şekil 12: Güvenlik ağı azami deformasyon miktarları

1: Çalışma seviyesi
2: Ankraj seviyesi
3: Açıklık mesafesi
4: Zemin seviyesi ya da ağ altındaki engeller
5: Kurulmuş güvenlik ağı
6: Etki sonrası deforme olmuş güvenlik ağı
l: Güvenlik ağının en küçük kenarının açıklığı
h: Güvenlik ağının ankraj noktası ile çalışma seviyesi arasındaki düşey mesafe
f_max: Güvenlik ağının ağırlığı ve dinamik yük sebebiyle oluşan azami deformasyon
fo: Güvenlik ağının ağırlığı sebebiyle oluşan deformasyon
H_i: Güvenlik ağı ile çalışma seviyesi arasındaki düşey mesafe

Aşağıdaki tabloda güvenlik ağı ile çalışma seviyesi arasındaki düşey mesafe ve güvenlik ağının en küçük kenarının açıklığına bağlı azami deformasyon miktarları yer almaktadır.
 
Tablo 4: Azami deformasyon miktarları

 Yukarıda geçen deformasyon miktarları ile ilgili kriterler aşağıdaki durumlarda geçerlidir:
 

• Ağın alanı 35 m2 den büyüktür,
• Ağın en küçük kenarı en az 5 metredir,
• İlk sarkma ağın en küçük kenarının %10’undan fazla değildir
• Düşme yüksekliği 6 metreden fazla değildir.

BS 8411 uygulama esasları rehberi, güvenlik faktörü olarak ağın altına en az 0,5 metre ek açıklık eklenmesini tavsiye etmektedir. Örneğin; Çalışma seviyesinin 5 m altına kurulmuş, en kısa kenarı 9 m olan Standard kapsamındaki bir sistem S güvenlik ağının azami deformasyonu tablo 4’e göre 4 metredir. BS 8411 Standardını da dikkate aldığımızda güvenlik ağının altında en az 4,5 metre açıklık (boşluk) bulunması muhtemel bir düşme neticesinde çalışanın sağlıklı bir şekilde kurtarılması açısından önem arz edecektir.

2.16 AĞ SARKMASI

Ağ sarkması ya da ilk sarkma ağın kendi ağırlığından kaynaklanan deformasyon (esneme) miktarıdır. Ağ sarkması ağın en kısa kenarının %5’i ile %10’u arasında olmalıdır. Yeteri kadar ilk sarkmanın olması için, güvenlik ağı kaplayacağı alandan (her iki kenar boyunca) en az %10 daha büyük olmalıdır. Fazla ağ, yükü eşit şekilde dağıtmak ve ağ gözlerinde çok fazla stres oluşumundan kaçınmak için bağlama ipine ya da bağlama sistemine alta yuvarlama yapılmalıdır.

2.17 AŞIRI GERİLME VE DÜŞÜK GERİLME

Güvenlik ağları, esneyebilmeleri ve düşmenin etkisiyle oluşan enerjiyi absorbe edebilmeleri için aşırı gerilmiş olmamalıdır. Aşırı gerilmiş bir ağ ya da çok fazla sabitleme noktası olan bir ağ yeterince esnemeyebilir. Her iki durumda da ağın üstüne düşen kişi üzerindeki etki artarken, ağ ve yapı üzerine uygulanan yük de artar. Düşük gerilmiş bir ağ ise çok fazla esneyebilir ve eğer ağın altında yeteri kadar açıklık yoksa düşen kişi bir engele ya da zemine çarpabilir.



Şekil 13: Yük sonucu esneme

3. UYGULAMALAR

Güvenlik ağları TS EN 1263-2 Standardında belirtilen kriterler dikkate alınarak kurulmalıdır. Ayrıca BS 8411 rehberinde geçen aşağıdaki hususların da dikkate alınması çalışmanın güvenli şekilde sürdürülmesi açısından faydalı olacaktır:
 

• Güvenlik ağları 6 metreye kadar olan düşmelerin enerjisini absorbe edecek şekilde üretilirler fakat mümkün olduğunca çalışma yüzeyine yakın kurulmalıdırlar. Güvenlik ağları ile koruma altına alınmış boşlukların kapsamı açık şekilde belirtilmeli ve üst tarafta çalışanlar güvenlik ağının kapsamı dışına çıkmamaları konusunda uyarılmalıdırlar.
• Güvenlik ağları düşmeye karşı korumanın ilk basamağını oluşturuyorsa yani düşme diğer yöntemlerle önlenememişse, güvenlik ağının çalışma seviyesinin altına tercihen 2 metre mesafeyi geçmeyecek şekilde kurulması sağlanmalıdır. 
• Güvenlik ağları sistem T dâhilinde kullanıldığında, normalde sadece düşmeye karşı korumanın ikinci basamağı olarak yani örneğin korkulukların kullanımına ilaveten bir önlem olarak düşünülmelidir. Sistem T güvenlik ağları yatay olarak veya geriye doğru hafif bir eğimde olacak şekilde yerleştirilmelidir.
• A sınıfında yer alan ve sistem S dâhilinde kullanılan güvenlik ağları 2 metreden fazla bir düşmeye karşı kullanılıyorsa, ağların alanı 35 m2 den az olmamalı ve en kısa kenarı en az 5 metre olmalıdır. Bu iki kriterden herhangi birinin karşılanamadığı durumda ise, B sınıfı güvenlik ağı kullanılmalıdır. Düşük alana sahip güvenlik ağları üreticiye danışıldıktan sonra kurulmalıdır. 
• Güvenlik ağı çalışma alanının kenarından düşen çalışanları korumak için kurulduğunda, güvenlik ağının kenardan düşen çalışanın muhtemel yatay hareketini de dikkate alacak şekilde yeterli bir yakalama genişliğine sahip olmasına dikkat edilmelidir. 
• Uygulamada (yapılacak işte) kullanılacak olan ağın seçiminde; ağın enerji absorplama kapasitesi yaşa bağlı olarak azaldığından kullanım ömrü dikkate alınmalıdır. Ağlar bir yıl veya daha fazla bir süreyle kullanımda olacaksa, kullanım süresi boyunca yaşlanmanın ağın enerji absorplama kapasitesini sınıflandırıldığı seviyenin altına düşürmediğini doğrulamak için kontroller yapılmalıdır.

3.1 ÇATI İMALATI

Çatı imalatı sırasında düşmeye karşı kullanılan güvenlik ağları, genellikle yapının çatı makas/mertek gibi ana elemanları tarafından desteklenmeli ve çatı hizasını takip edecek şekilde kurulmalıdır. Saçaklarda çalışan düşmesine sebep olabilecek boşluklar oluşturan sapmalara karşı özellikle dikkat edilmelidir (Bkz. Şekil 14). Eğer saçak kirişi ankraj için uygunsa ve 450’de 6 kN’luk karakteristik yüklemeyi taşıyabilecek kapasitede ise ağ kenarının bağlanması için kullanılabilir. (Saçak torbalamaya gerek yoktur). Çelik yapılarda; güvenlik ağları sıcak haddelenmiş makas ve merteklere doğrudan bağlanabilir. Ahşap yapılarda da çatı mertekleri ve üst plakalar bağlantı için tercih edilebilir. Ahşap aşıklar ve çıtalar bağlantı için kullanılmamalıdır.


Şekil 14: Sapmadan kaçınmak için saçak torbalama tekniği

Çatı işinde kullanılan malzeme ve parçaların özellikle de çelik malzemelerin ağın üzerine düşmemesine dikkat edilmeli, malzemeler uygun şekilde yerleştirilerek ve sabitlenerek malzeme düşmesinin önüne geçilmelidir.

3.2 TADİLAT İŞLERİ

Güvenlik ağları genellikle yeni çatı imalatı ya da çatıların yenilenmesinde kullanılmaya daha uygundur. Küçük tadilat veya yenileme işlerinde de ağ kullanımı tercih edilebilir fakat küçük işler için ağın kurulum zamanı ve maliyet dikkate alındığında bu korunma yönteminin pek pratik olmadığı düşünülebilir. Mevcut yapılarda güvenlik ağı kullanımına karar verilmeden önce aşağıdaki hususlar dikkate alınmalıdır:
 

• Yapının coğrafyası ağın güvenli şekilde kurulmasına olanak sağlamalıdır.
• Çevre güvenlik ağı kullanımına zarar verici nitelikte olmamalıdır. Örneğin, ağın performansını etkileyecek aşındırıcı, yıpratıcı kimyasalların yakınında bulunmamalıdır.
• Yapılan işler ağın yapısına hasar vermemelidir. Örneğin; aşırı kıvılcım akışının olduğu sıcak işler.
• Ağın altında gerekli açıklık mesafesi vardır.
• Güvenlik ağının sabitlenmesi için uygun ankraj noktaları bulunmaktadır.
• Ankraj; ağın yükünü, herhangi bir çarpma etkisini ve düşen çalışanı karşılayacak
• nitelikte yeterli dayanım ve stabiliteye sahiptir.
• Ağ iş tamamlandıktan sonra güvenli bir biçimde sökülebilmektedir.

Çalışmanın belirli bir bölge üzerinde yapıldığı durumlarda, çalışma seviyesinin altına kurulan güvenlik ağının yeterli bir yakalama genişliğine sahip olduğundan emin olunmalıdır. Farklı bölgelerde yer alan ve değiştirilmesi ya da tadilatının yapılması gereken çatı kaplama malzemeleri ile çalışırken, çatıda çalışanların kurulmuş olan güvenlik ağının kapsamı konusunda yeterli şekilde bilgilendirildiğinden emin olunmalıdır. Güvenlik ağları ana yapı elemanları tarafından desteklenmeli ve çatı hizasını izlemelidir.



Şekil 15: Çatı işinde güvenlik ağı kullanımı

3.3 KALIP VE ÖN DÖKÜMLÜ BETON İŞLERİ

Bu uygulamada sırasında güvenlik ağı kullanılıyorsa; ağ ağır malzemelerin tutulmasında etkin olmayacağından prekast beton birimleri gibi ağır malzemelerin ağ üzerine düşmemesine özellikle dikkat edilmelidir. Ağın üzerine ağır malzeme düştüğünde ise durum rapor edilmeli ve ağın incelenmesi sağlanmalıdır. Birçok kalıp sistemi ve prekast beton elemanları taşıyıcı yapı ile aynı hizada olacak şekilde yerleştirildiğinden güvenlik ağlarının destek elemanlarına bağlanması engellenebilir. Bu durumlarda bağlama aygıtlarının kullanımı tercih edilmeli ya da bu sorun tasarım aşamasında desteklerin üzerine uygun yerleştirme noktalarının (halka, delik vb.) tasarlanması ile çözülmelidir. Aşağıdaki şekilde örnek bağlama aygıtları görülmektedir.



Şekil 16: Bağlama aygıtları

3.4 METAL KAPLAMA

Isı oluşumu nedeniyle güvenlik ağı malzemelerinin erimesi ve böylece ağın performans kriterlerini düşmesi nedeniyle ağın üst tarafında ya da bitişiğinde asla herhangi bir sıcak iş yapılmamalıdır. Bu tür hasarlar küçük bir alan üzerinde de oluşabileceğinden, rutin muayene ve inceleme prosedürleri sırasında hasarın fark edilmesi zor olabilir. Kaplama malzemesi üzerinde herhangi bir kesme işlemi yapılacaksa, bu malzemenin daha önceden kaplanmış alan üzerine çekilmesi sağlanmalı ve kıvılcımların güvenlik ağının üzerine düşmesi engellenmelidir. Güvenlik ağları tüm sıcak işlerden yeterince uzakta depolanmalıdır.

3.5 KÖPRÜ İŞLERİ

Köprü işleri sırasında güvenlik ağının kurulması gerekiyorsa, aşağıdaki hususların uygunluğuna özellikle dikkat edilmelidir.
 

• Düşme yüksekliği ve bu yükseklikle bağlantılı yakalama genişliği,
• Bağlantı noktalarının konumları ve dayanımları,
• Ağ altındaki açıklık mesafeleri, özellikle aşağıdan araçların geçtiği durumlarda,
• Ağa düşen çalışanların kurtarılması için özel düzenlemeler.

Köprü işlerinde ağın kurulumu için başvurulan erişim yöntemleri fiziksel zorluklardan dolayı daha karışık olabileceğinden uzman tavsiyelerine başvurulması faydalı olacaktır.

4. PLANLAMA VE SORUMLULUKLAR

Güvenlik ağı kurulmadan önce kurulum planlanmalı ve planlama ağların tedarik, kurulum ve kullanım sürecine dâhil olan herkesi içermelidir. Planlama yapılırken aşağıdaki hususlar dikkate alınmalıdır:
 

• Ağın kurulumunu yapan çalışanların yetkinliği ve tecrübesi
• Kurulum ve söküm boyunca yapılacak işlerin türleri ve sıraları
• Ankraj noktalarının yerleri ve yeterlilikleri
• Güvenlik ağı altında doğru açıklık mesafesinin nasıl korunacağı,
• Kurulum ve söküm için erişim yolları, İnceleme, geçici onarım işleri ve atıkların uzaklaştırılması için erişim yolları
• Daha alt seviyelerdeki kişiler korunması ve
• Ağ üzerinde düşen çalışanların kurtarılması

Güvenlik ağının tasarımı, güvenli şekilde kurulumu ile kullanımı ve diğer hususlarla alakalı olarak görev yapan çalışanların sorumlulukları BS 8411 rehberinde belirtilmiştir.

4.1 TASARIMCININ (PROJE MÜELLİFİ) SORUMLULUKLARI

Güvenlik ağının kullanımı belirleyen ya da yapı işinde, tamirat ve tadilat işlerinde risklerin kontrol altına alınması için güvenlik ağı kullanılacağına dair bilgilendirilen tasarımcı(lar) aşağıdaki hususları dikkate almalıdır:
 

• Ağın kurulumunu zorlaştıran ya da tehlikeli kılan tasarım detaylarından kaçınmalıdır.

• yerlerin yetersizliği vb.) Güvenlik ağının hızlı kurulumunu ve sökümünü kolaylaştıracak şekilde çizimler

• taşıyacağından emin olmalıdır. Güvenlik ağının kendi ağırlığından ve düşen çalışanın oluşturduğu etkiden

• oluşan etkiyi değerlendirmelidir.
• Uygunsa ekstra çapraz kullanımı ya da diğer desteklerin kullanımını belirlemelidir.Ağların uzun süre kullanıldığı durumlarda, yapılacak incelemeleri ve kurulum sırasını

4.2 ÜRETİCİNİN SORUMLULUKLARI

Güvenlik ağının imalatını yapan kişiler, ürünlerinin güvenli kullanımı ve depolanması ile ilgili tüm bilgileri içeren kullanım talimatları sağlamalı ve bunları satış sırasında alıcıya teslim etmelidirler. Ayrıca ağın kullanım periyodu boyunca asgari enerji absorplama kapasitesinin yeterli olacağına dair teminat vermelidirler.

4.3 KURULUMU YAPAN ÇALIŞANLARIN SORUMLULUKLARI

Kurulumu gerçekleştiren çalışanlar, kurulumdan önce aşağıdaki hususlar hakkında ana yükleniciye veya şantiye şefine bilgi vermelidir.
 

• Güvenlik ağının kurulumu ile ilgili olarak aldıkları eğitim ve yeterlilikleri,
• Kullanmayı düşündükleri iş ekipmanları (Örneğin; Hareketli yükseltilebilir iş platformları),
• Ağların deneye tabi tutulması, bakımı ve kullanım periyodu boyunca sağlaması gereken enerji absorplama kapasiteleri,
• Erişim için ihtiyaç duyulacak çalışmalar (Örneğin; Çalışma yüzeyinin hazırlanması),
• Ankraj noktaları ve sabitleme için gereksinimler ile bunların uygun ve yeterli olduğundan emin olmak için yapılacaklar,
• Güvenlik ağının altında yeterli açıklık mesafesinin devamlı olarak sürdürülmesi için ihtiyaç duyulacak gereksinimler,
• Kurtarma prosedürleri,
• Ağın altında bulunan çalışanların nasıl korunacağı.

Yukarıdaki hususların dışında, kurulumu yapan çalışanlar temin edilen tüm ağların amaca uygun olduğundan ve proje boyunca amacına uygun şekilde kalacağından emin olmalıdırlar. Ayrıca aşağıdaki hususları da yerine getirmelidirler:
 

• Ankraj noktaları kontrol etmeli,
• Ankraj noktalarının yükler için uygun olduğundan emin olmalı,
• Ağın amaca uygun olduğundan emin olmalı ve
• Ağın altında yeterince açıklık olduğundan emin olmalıdırlar.

Ağ kurulumu tamamlandıktan sonra ise, kurulumu yapan çalışanlar tarafından ana yükleniciye/şantiye şefine teslim belgesi verilmelidir. Belge güvenlik ağı sisteminin amaca uygun olduğunu doğrulamalı ve aynı zamanda aşağıdaki hususlar hakkında yazılı talimatlar içermelidir:
 

• Kurtarma prosedürleri,
• İnceleme prosedürleri,
• Ağ üzerindeki atık malzemelerin uzaklaştırılması.

4.4 ANA YÜKLENİCİ/ŞANTİYE ŞEFİNİN SORUMLULUKLARI

Ana yüklenici veya şantiye şefi, güvenlik ağı kurulumu ile ilgili hususların sağlık ve güvenlik planında yer aldığından emin olmalı ve kurulumu yapan çalışanlar sahaya gelmeden önce aşağıdaki hususların yerine getirilmesini sağlamalıdırlar:
 

• Kurulum için erişimin sağlanması,
• Uygun ankraj noktalarının sağlanması,
• Hareketli erişim ekipmanlarına ihtiyaç duyulan yerlerdeki zemin koşullarının uygun olduğundan emin olunması.

Ana yüklenici veya şantiye şefi aşağıdaki hususların yerine getirildiğinden ayrıca emin olmalıdır:
 

• Çalışanların kurtarma için eğitimli olduğundan,
• Kurulumu yapan çalışanların teslim belgesini sağladığından,
• Sahadaki tüm alt yüklenici ve çalışanların güvenlik ağının amacı ve fonksiyonları hakkında bilgilendirildiğinden,
• Ağların üreticinin talimatları doğrultusunda muayenesinden ve kullanım boyunca talimatlara uygun şekilde kalmasından sorumlu birisinin olduğundan,
• Güvenlik ağının altında yeterli açıklık mesafesinin sürdürülmesinden sorumlu birisinin olduğundan,
• Ağların, çalışanları düşen atık malzemelere karşı korumak için veya atık malzemeleri depolama alanı olarak kullanılmadığından.

5. KURULUM GEREKSİNİMLERİ

Güvenlik ağları mutlaka üreticinin talimatları dikkate alınarak kurulmalıdır. Ağlar üreticinin ve sökülebilir deney ağ gözlerinin etiketlerine sahip olmalı, etiketleri olmayan ağlar kullanılmamalıdır. Güvenlik ağları kurulumdan önce hasar ve kusurlara karşı incelenmeli, hasar görmüş ya da kusur içeren ağlar kullanılmamalıdır. Kurulum yapılan çevrede enerji hatları varsa ilgili kurumla irtibata geçilmeli ve yeterli mesafede olunduğu doğrulanmalıdır. Ayrıca güvenlik ağları, gezer vinç ve diğer hareketli ekipmanların çok yakınına yerleştirilmemelidir. Güvenlik ağlarının bağlanması, sabitlenmesinde tek bir ağ gözü ipi kullanılmamalı, bağlantılar; çarpma yükünü absorbe edecek birçok sayıda ağ gözü ipi ve kenar ipi kullanımını içeren yöntemlerle yapılmalıdır. Örneğin; kenar ipinin sabitlemede kullanılması ya da alta yuvarlama tekniğinden yararlanılması vb

.

Şekil 17: Güvenlik ağının sabitlenmesi

5.1 GÜVENLİK AĞI KURULUM HİYERARŞİSİ

1. Hiyerarşi düşük riskten yüksek riske doğru aşağıdaki gibi sıralanmaktadır. Zemin seviyesinde; uzaktan ankraj bağlaması yapılarak,
2. Hareketli yükseltilebilir iş platformlarının kullanılmasıyla,
3. Kısa süreli işlerde merdiven kullanımıyla (fakat sadece risk değerlendirmesi neticesinde),
4. İple erişim tekniklerinin kullanılmasıyla. (İple erişim işi oldukça uzmanlık gerektirmektedir. Sadece eğitimli ve yetkin kişiler iple erişim işini yapmalıdır.)

Şekil 18: Yükseltilebilir iş platformu aracılığıyla güvenlik ağı kurulumu

Şekil 19: Ankraj noktalarının asgari yük taşıma kapasiteleri

5.5 AĞ KENAR BOŞLUKLARI

Normal şartlarda güvenlik ağı ile bitişik yapı arasında boşluk bırakılmamalıdır. Eğer bu durum kaçınılmazsa, boşlukların 100 mm’yi geçmemesi sağlanmalıdır (Örneğin; sabitleme noktaları arasındaki sapmalar sırasında). Engellerin olduğu istisnai durumlarda (örneğin; kolon etrafında vb.) ise bu boşluk en fazla 225 mm olabilir ancak bu mesafe hiçbir şekilde geçilmemelidir.


Şekil 20: Sapma

5.6 AĞLARIN BİRLEŞTİRİLMESİ

Çalışma alanının düşmelere karşı korunma altına alınması için birden fazla ağın kurulmasının gerektiği durumlarda ise ağlar birleştirme ipi kullanılarak ya da üst üste bindirilerek bir araya getirilmelidir. Ağlar birleştirme ipi kullanılarak bir araya getirilecekse, TS EN 1263-1 Standardında belirtilen O tipi ip kullanılmalıdır. Birleştirme ipi her iki sınır ipinin etrafından ve iki ağ gözünde bir geçecek şekilde düzenlenmelidir. Birleştirme sırasında 100 mm’den fazla boşluk olmamasına dikkat edilmelidir. Ağlar üst üste bindirilerek bir araya getirilecekse, TS EN 1263-2 Standardına göre bindirme uzunluğu en az 2 metre olmalıdır. Eğer bu husus sağlanamıyorsa, üstteki ağın kenar ipi alttaki ağın ağ gözlerine dikilerek tutturulmalı ve aynı şekilde alttaki ağın kenar ipi de üstteki ağın ağ gözüne tutturulmalıdır.



Şekil 21: Ağların birleştirme ipi ile bir araya getirilmesi

5.7 DESTEK ÇATISI

Özgün ağ sistemleri üreticinin tavsiye ve talimatları doğrultusunda tasarlanmalıdır. Özel bir destek çatısı içeren sistemlerde ise sadece o belirlenmiş destek çatısı kullanılmalıdır, çünkü destek çatısı bir bütün olarak enerji absorplama sisteminin tamamlayıcı parçasıdır. Destek çatısında yapılan herhangi bir değişiklik ağ sisteminin yeterliliğini ve performansını etkileyebilir. Güvenlik ağını taşıyan ya de destekleyen destek çatısı ankraj veya bağlama konumları ağ ile iç içe olabilir ya da bağımsız yapı elemanları şeklinde tasarlanabilir. Ağların, mümkün olduğunca çalışanların destek çatısının üzerine düşmeyeceği şekilde düzenlenmesine önem verilmelidir. Destek çatılarının ağ ile iç içe olduğu durumlarda; bağlantı veya ankrajlar, sistemin yüklemeye birlikte güvenli bir şekilde tepki verdiğini göstermek için ağ ile birlikte deneye tabi tutulmalıdır.


Şekil 22: Sistem T destek çatıları

5.8 BAĞLAMA VE KARABİNALAR

Bağlama ipleri ve karabinalar, ağ ya da ağ sistemini kenar ipi veya destek çatısı üzerinden ankraj noktasına bağlamak için kullanılabilir. İpler kullanıldığında, bunların ankraj noktasının içinden veya etrafından kenar ipi ve yanındaki ağ gözü ipinden geçecek şekilde düğümlendiğinden veya bağlandığından emin olunmalıdır. Karabinalar kullanıldığında ise bunların kilitleme aygıtları olanları kullanılmalıdır.



Şekil 23: Bağlama ipi 

5.9 ALTA YUVARLAMA

Güvenlik ağı koruma altına alınacak alandan (her iki kenar boyunca) en az %10 daha büyük olmalıdır (Bkz. Ağ sarkması). Ağ boyutu uyacak şekilde alta yuvarlama yapılarak azaltılabilir. Alta yuvarlama, ağ üzerindeki yüklerin eşit şekilde dağıtılmasını sağlaması ve bağlama ipi veya diğer bağlantı sistemleri için dayanıklı kenar oluşturması sebebiyle ağ boyutunu azaltmak için tercih edilen bir yöntemdir.

5.10 SAÇAK TORBALAMA

Ankraj noktaları arası geniş mesafeli olduğu zaman, güvenlik ağının kenarı içe doğru çekilir (sapma oluşturur) ve bir boşluk oluşturarak çalışanın düşmesine neden olabilir. Sapma olduğunda, yaklaşık iki metre uzunluğunda ağ üstten geriye doğru katlanır ve daha sonra kenarlarından dikiş atılarak yaklaşık bir metre derinliğinde torba (saçak torbası) elde edilmiş olunur.



Şekil 24: Saçak torbalama

5.11 T, U VE V GÜVENLİK AĞI SİSTEMLERİ

Diğer sistemlerde olduğu gibi yapı çevresi boyunca kurulan sistem T güvenlik ağları da kullanıcı talimat kitabında belirtilen hususlar dikkate alınarak kurulmalıdır. Destek yapısı, muhtemel bir düşme durumunda çalışana zarar gelmeyecek şekilde konumlanmalıdır. Sistem U güvenlik ağlarının kurulmasında TS EN 13374 Standardı dikkate alınmalıdır. Sistem V güvenlik ağları, üst kenarı çalışma alanından en az 1 metre yukarıda olacak şekilde yerleştirilmelidir. Destekler dönmeye karşı sabitlenmelidir. Ağın binaya bağlantısı için kullanılan ankraj noktaları arası mesafe 50 cm’yi geçmemelidir. Ankraj noktaları ile bina kenarı arası mesafe en az 10 cm olmalıdır.



Şekil 25: Sistem V güvenlik ağı

Şekil 26: Ağ üzerine düşen cisimler

Ağın üzerine cisim (inşaat artıkları vb.) düştüğünde çalışma durdurulmalı, cisim ağ üzerinden alınmalı ve tekrar çalışmaya başlanılmadan önce ağ yetkili bir kişi tarafından incelenmelidir.

7.5 AĞ BAKIMI

• Uzun süre UV maruziyeti,
• Keskin nesneler,
• Aşınma, yıpranma,
• Kıvılcımlar ya da kaynak, taşlama veya yanmadan dolayı oluşan ısı maruziyeti,
• Kuvvetli rüzgârlar gibi olumsuz hava koşulları,
• Büyük yük ya da etkiler.

7.6 ONARIM

Güvenlik ağlarının onarımında ve devamlı kullanım için uygunluğunun değerlendirilmesinde üreticiye başvurulmalı ve onarım yetkili kişiler tarafından tercihen inşaat sahasından uzakta kontrollü bir çevrede, üretici talimatları dikkate alınarak yapılmalıdır. Onarım ağ gözü ipine benzer nitelikte ve üretici tarafından tavsiye edilen ağ ile uyumlu yeni malzemeler kullanılarak yapılmalıdır. Hasar görmüş kenar iplerinin onarımı en az 30 kN çekme dayanımı olan ipler kullanılarak yapılmalıdır. Bağlama iplerinin onarımı yapılmamalı, bunlar kullanımdan kaldırılmalıdır. Ağ üzerinde onarım yapıldıktan sonra ağ üzerine onaran kişiyi ve onarımın tarihini gösteren bir etiket yerleştirilmelidir.


Şekil 27: Ağın onarımı

7.7 AĞLARIN DEPOLANMASI

Güvenlik ağları kapalı ve kuru ortamlarda UV bozulmalara kaşı korunmuş olacak şekilde depolanmalıdır. Ayrıca ağlar; ısı kaynakları ve ağ üzerinde hasara sebep olabilecek asit, boya, çözücü ve yağ gibi malzemelerden uzak tutulmalıdır. Eğer güvenlik ağı 12 aydan daha uzun bir süre depolanmışsa, ağ kullanılmadan önce incelenmeli ve UV bozulmaya karşı deneye tabi tutulmalıdır.